Jeśli chodzi o kwestię związane z uwodzeniem, to jest to jeden z najbardziej kontrowersyjnych tematów, który wywołuje bardzo wiele burzliwych dyskusji. Część osób uważa, że jest to kompletnie pozbawione sensu, a wręcz niewłaściwe zachowanie, które może jedynie dostarczyć nam sporo rozczarowania…. Jakie jest nasze zdanie na ten temat i w jaki sposób jesteśmy je w stanie poprzeć argumentami? Zapraszam do lektury!

 

 

Muszę Ci się przyznać, że dopóki nie zacząłem zagłębiać się w polski Internet w poszukiwaniu informacji o tym co inni myślą o podchodzeniu do nieznajomych kobiet na ulicy, to nawet nie zdawałem sobie sprawy jak wielkie kontrowersje budzi ten temat w naszym kraju. Idealne okazja na poszukiwania znalazła się dzień po sylwestrze, gdy moja energia po całonocnej zabawie była na minimalnym poziomie. Teraz jednak „bogatszy” (mimo wszystko jakoś nie pasuje mi to słowo do opisania mojego stanu umysłu, ale chyba najlepiej odnosi się do tego co chcę dalej napisać) o wiele wpisów z for, kilka artykułów pisanych przez różnych ludzi oraz po obejrzeniu paru filmików na YouTube mogę się spokojnie do tej całej sytuacji ustosunkować i dorzuć kilka słów od siebie. Jeśli chciałbyś je przeczytać i poznać moją opinię, to zapraszam Cię do dalszej lektury, a jeśli nie… cóż, jako nasz czytelnik masz do tego całkowite prawo.

 

Zacznijmy od tego, że polskie społeczeństwo przez wielu socjologów  opisywane jest jako postkomunistyczne. Oznacza to między innymi (oprócz takich kwestii jak np. niski stopień zaufania do aparatu państwowego), że jesteśmy wobec siebie nieufni i mamy problem z nawiązywaniem kontaktu z innymi ludźmi, a także raczej rzadko dajemy popis optymistycznego i pełnego uśmiechu podejścia do życia. Najlepiej tę całą sytuację obrazuje historia, którą opowiedział mi znajomy, który z racji wykonywanego zawodu bardzo często podróżuje po całym świecie. Pewnego dnia wrócił samolotem z USA w naprawdę dobrym humorze jako, że udało mu się podpisać kontrakt nad którym pracował prawie pół roku. Nie jest mieszkańcem stolicy, a pora była już całkiem późna, więc postanowił zostać na noc w jednym z hoteli i z samego rana wyruszyć w trasę do domu. Po odebraniu kluczy z recepcji i zostawieniu bagażu w swoim pokoju udał się do baru hotelowego na drinka. Wszedł z uśmiechem na ustach i głośno przywitał się ze wszystkimi, którzy byli w środku… Ci natomiast popatrzyli na niego jakby był co najmniej nienormalny. Znajomy powiedział mi, że przeżył prawdziwy szok kulturowy jako, że w USA takie zachowanie uchodziło za całkowicie normalne i wręcz często spotykane. 

 

Piszę o tym dlatego, że podczas przeszukiwania Internetu zdarzyło mi się wielokrotnie czytać jakie to podchodzenie do nieznajomych kobiet jest niewłaściwe i uczenie tego innych jest czymś bezsensownym i mam nieodparte wrażenie, że w takich wypowiedziach wychodzi właśnie to nasze postkomunistyczne spoglądanie na innych ludzi… Plus jeszcze kilka innych rzeczy o których możesz przeczytać poniżej:

 

Wszystko zależy od tego z jakim nastawieniem wychodzisz na miasto aby poznawać nieznajome kobiety. Jeśli z góry zakładasz, że dzisiaj masz zamiar wziąć dziesięć numerów od nieznajomych kobiet i umówić się przynajmniej na dwie randki, to sam na siebie nakładasz ogromną presję i tym samym znacząco utrudniasz cały proces, obdzierając go przy tym z jakiejkolwiek przyjemności  i zabawy. Masz mieć wynik i kropka. 

 

Co jeśli żadna z napotkanych kobiet nie będzie w Twoim typie? Wieczór uznasz za porażkę? Nie umówienie ani jednej randki sprawi, że będziesz miał zły nastrój i poczucie przegranej?

 

Jeśli tak podchodzisz do tematu poznawania nieznajomych kobiet na ulicy, to faktycznie może Ci się on nie podobać i z chęcią przytakniesz osądowi, który mówi, że jest to całkowicie pozbawione sensu. W takim wypadku spróbuj podejść do tego tak jak ja do tego podchodzę i jak staram się to przekazać moim kursantom na naszych szkoleniach – potraktuj całą sytuację jako „trening otwartości”.

 

Nie nastawiaj się na żaden wynik, tylko postaraj się porozmawiać i poznawać kobiety, które mijasz na ulicy. Jeśli jakaś Ci się spodoba i będzie Ci się z nią dobrze rozmawiało, to spokojnie weźmiesz od niej numer i umówisz się na kolejne spotkanie – bez żadnej presji. Jeśli nie, to miałeś właśnie okazję poznać nową osobą i zamienić z nią kilka słów, co z pewnością wpłynęło pozytywnie na Twoje umiejętności socjalizacji z innymi ludźmi.

 

Generalnie wychodzę z założenia, że najpierw należy zamienić chociaż kilka zdań z daną kobietą zanim zdecydujesz się rozpocząć flirt. Na początku widzisz tylko jej ciało, a to trochę za mało aby ocenić czy jest atrakcyjna i wartościowa, prawda? 

 

Pomyśl - czy czymś dziwnym i nienaturalnym byłoby podejście do nieznajomej kobiety i zapytanie jej gdzie jest   dworzec kolejowy, kiedy byłbyś w obcym mieście i spieszył się na pociąg, ale kompletnie nie miał pojęcia w którym kierunku masz się udać? Pewnie nie, a wiesz dlaczego? Ponieważ nie masz względem waszej rozmowy ŻADNYCH OCZEKIWAŃ. Nie chcesz jej poderwać tylko dowiedzieć się jak możesz dostać się do swojego środka transportu. A gdyby nagle okazało się, że całkiem miło się wam rozmawia, to czy czułbyś się źle, gdybyś ją zapytał o numer telefonu? A potem ponownie się z nią spotkał? Czy to wszystko byłoby nienaturalne i tym samym naganne?

 

 

Czytałem kilka opinii w których ludzie pisali, że wychodzenie na miasto w trakcie szkolenia uwodzenia i podchodzenie pod okiem trenera do nieznajomych kobiet jest bezsensowne i jedynie powoduje niepotrzebny stres u kursanta jednocześnie nie dając mu nic w zamian… 

 

Zgodzę się z tym, że jest to trochę sztuczne, ale wyłącznie w tym aspekcie, że to trener wybiera kobiety do których kursant ma podejść i zacząć z nimi rozmowę, a nie on sam… Tylko, że celem jego podejścia na początku NIE JEST UWODZENIE. Jest przełamanie strachu, uciszenie tego głosu z tyłu głowy, który mówi Ci, że zostaniesz przez nią wyśmiany, wszyscy to zobaczą i będziesz z tego powodu czuł się przepotwornie.

 

W miarę kolejnych podejść kursanci czują się coraz lepiej, rozmowa wychodzi im coraz płynniej, zaczynają flirtować z napotkanymi kobietami, część z nich podchodzi już nawet bez wskazywania trenera… aż w pewnym momencie wszyscy uczestnicy kursu zaczynają czerpać PRZYJEMNOŚĆ z całego procesu.

 

Pamiętam jak sam będąc kursantem Perfect Dating kilka ładnych lat temu wyszedłem po raz pierwszy na miasto pod okiem Krzyśka, aby poznawać nieznajome kobiety. Adrenalina wymieszana ze strachem powodowały, że aż ciężko mi było oddychać. Cały czas powtarzałem sobie w głowie, że to nie dla mnie i zacząłem pospiesznie obmyślać plan ucieczki tak, aby nikt mnie nie zauważył i abym mógł spokojnie wrócić do domu tłumacząc sobie, że to nie dla mnie. Krzysiek jednak mi nie odpuścił… pierwsze podejście to był prawdziwy dramat – wybełkotałem coś z siebie, zarumieniłem się i czym prędzej uciekłem na drugą stronę galerii, nie czekając nawet na reakcję dziewczyny z którą rozmawiałem. Po chwili dotarło do mnie jednak, że tak naprawdę, to nie stało się nic złego, świat nie runął, a ludzie nie gromadzili się wokół mnie aby wspólnie wyśmiewać mój wyczyn… Minęło parę minut i przekonałem się do kolejnego podejścia, które poszło mi już o wiele łatwiej aż w końcu w połowie praktyki zacząłem czuć, że cały ten proces sprawia mi przyjemność.

 

Co na to jednak same kobiety do których podchodzimy i zaczynamy z nimi rozmowę? Mają nas za oszołomów i chcą jak najszybciej od nas uciec? Wręcz przeciwnie. Zdecydowana większość jest do całości bardzo pozytywnie nastawiona - o ile podejdziemy do nich w odpowiedni sposób (nie zza pleców, z odpowiednią mową ciała itp. Więcej na ten temat możesz znaleźć w artykułach na naszej stronie) i z odpowiednim nastawieniem (miła rozmowa i poznanie nowej osoby, a nie podryw za wszelką cenę). Zresztą pomyśl, gdyby tak nie było, to część praktyczna szkolenia kończyłaby się po jakiejś godzinie, gdyż nikt nie wytrzymałby psychicznie ciągłych odmów i negatywnego nastawienia napotykanych kobiet, Internet huczałby od negatywnych opinii, a my już dawno przestalibyśmy istnieć… a jednak tak nie jest.

 

Mam całkiem sporo koleżanek i wiele z nich narzeka na to, że praktycznie żadni faceci do nich nie podchodzą, a jak już się jacyś trafią to albo pijani albo nachalne chamy strzelające tanimi tekstami na podryw. Kobiety naprawdę nie stroją się przed wyjściem dla siebie… Oczywiście trafią się przedstawicielki płci pięknej, które tego nie tolerują i z zasady nigdy nie zamienią słowa na ulicy z nieznajomym mężczyzną, ale są też takie, które nienawidzą kina – czy to znaczy, że skoro jakiś mały procent kobiet nie lubi oglądać filmów na wielkim ekranie wśród innych ludzi, to Ty nigdy już żadnej kobiety tam nie zabierzesz? Dlaczego więc jeśli mały procent z nich nie lubi rozmowy na ulicy czy też w galerii, decydujesz się nie podchodzić do żadnej?

 

Pomyśl, przecież kobieta też chce spotkać swojego księcia z bajki i stworzyć z nim udaną relację. Jeśli żaden mężczyzna do niej nie podejdzie, to będzie skazana wyłącznie na wybór ze swojego najbliższego otoczenia, co daje raczej bardzo ograniczone pole manewru. 

 

Podobnie jest z Tobą – jeśli nie będziesz rozpoczynał interakcji z nieznajomymi kobietami, to skazujesz się wyłącznie na wybór partnerki z grona swoich znajomych (lub ich znajomych), współpracowników czy też osób z tej samej grupy lub klasy. Co jeśli nie trafi się nikt interesujący? Będziesz czekał nieskończenie wiele czasu czekając na cud? Masz przecież tylko jedno życie i naprawdę chcesz je spędzić samotnie?

 

Co jeśli dziewczyna, którą minąłeś dzisiaj rano na ulicy mogła być Twoją żoną? Chciałeś do niej podejść, ale zabrakło Ci odwagi… Ucząc się podchodzić do nieznajomych kobiet samodzielnie czy też pod okiem trenera na szkoleniu dajesz sobie możliwość wykorzystania takich szans od losu. Nawet jeśli rozmowa nie będzie się wam kleiła i po chwili się rozejdziecie, to przynajmniej będziesz miał świadomość, że spróbowałeś coś z tym zrobić, a to jest naprawdę fantastyczne uczucie.

 

Zresztą moją poprzednią dziewczynę z którą spotykałem się przez kilka miesięcy, poznałem gdy szedłem do Empiku w jednej z krakowskich galerii handlowych kupić sobie grę na konsolę. Spodobała mi się, więc podszedłem do niej i zacząłem rozmawiać. Rozmowa przerodziła się we flirt, a flirt w kilka wspólnie spędzonych miesięcy. Po czasie okazało się, że jednak nie pasujemy do siebie, ale przeżyliśmy razem wiele wspaniałych chwil, które będę miło wspomniał do końca życia, a oprócz tego nabyłem kolejnych doświadczeń w związku, które z powodzeniem wykorzystuje w swojej obecnej relacji. Gdybym wtedy po prostu opuścił głowę i przeszedł obok  niej, to być może te kilka miesięcy spędziłbym w podłym poczuciu własnej samotności…

 

 

No dobrze, a co się stanie w momencie gdy jakaś dziewczyna nas spławi? Znowu wszystko zależy od Twojego nastawienia -  możesz się tym przejąć albo nie. Pisałem już w innym artykule o tym dlaczego dziewczyny mogą nie chcieć z Tobą rozmawiać, więc nie będę się tutaj powtarzał, chciałbym się jednak skupić na Twoim nastawieniu. 

 

Pomyśl co takiego się dzieje, gdy dziewczyna powie Ci coś niemiłego, albo nie chce z Tobą rozmawiać? Czy oprócz Twojego męskiego ego, które jest lekko osłabione tym faktem są jeszcze jakiekolwiek inne konsekwencje tej sytuacji? 

 

Możesz to potraktować w dwojaki sposób – jako porażkę albo jako cenną lekcję z której możesz wyciągnąć wnioski, które wykorzystasz w przyszłości. Jak myślisz, które z tych dwóch podejść jest konstruktywne?

 

Z mojego doświadczenia zarówno osobistego jak i zaobserwowanego w części praktycznej naszego szkolenia mogę Ci powiedzieć, że takie sytuacje to maksymalnie 20% wszystkich przypadków. Oczywiście o ile wiesz w jaki sposób nawiązać rozmowę z kobietą i jak się przy tym zachować.

 

Piłkarze pudłują przez 90 procent rozgrywanego meczu (czasami nawet częściej), ale i tak koniec końców jedna z drużyn w oparciu wyłącznie o te pozostałe 10 procent hucznie celebruje zwycięstwo. Następnie analizują nieudane strzały i starają się wynieść z nich naukę na przyszłość… dlaczego Ty nie miałbyś postępować podobnie w przypadku podchodzenia do kobiet?

 

Martwi mnie trochę fakt, że w dzisiejszych czasach w tak wielu obszarach naszego życia w trakcie procesu edukacji uczy się nas jak unikać porażki czy też nieprzyjemnych sytuacji zamiast pokazać nam w jaki sposób moglibyśmy stawić jej czoła. Bezstresowe wychowanie w końcu musi zderzyć się z brutalną rzeczywistością, która nie jest sprawiedliwa – nie zawsze ten kto miał najlepsze oceny w szkole ma potem najlepsze życie… Twojego pracodawcy nie interesują Twoje problemy egzystencjonalne, a bardzo często za dobrze wykonaną pracę nikt Cię nie pochwali.. Piszę to po to abyś zrozumiał, że porażka czy też nieprzyjemna sytuacja nie jest w życiu niczym złym. Mało tego, gdybyś posłuchał wypowiedzi ludzi, którzy osiągnęli w życiu sukces, to bardzo wielu z nich mówi, że było to możliwe wyłącznie dlatego, że nauczyli się w jaki sposób uczynić z licznych porażek paliwo napędzające ich rozwój.

 

Umiejętność podchodzenia do nieznajomych kobiet na ulicy, w galerii handlowej czy też klubie (przeczytałem w jednym z wpisów na pewnej stronie Internetowej, że nie należy podchodzić do dziewczyn w klubie, ponieważ są „niskiej jakości”, ale nawet nie mam zamiaru tego komentować), to po prostu poczucie wolności, które przynajmniej dla mnie jest bardzo cenne. Jeśli tylko nie wychodzisz za każdym razem z domu z nastawieniem, że musisz coś poderwać, tylko po prostu lubisz rozmawiać z ludźmi i cieszysz się kiedy czasami wynika z tego coś więcej, to kobiety wcale nie będą traktować Cię jak zło wcielone. 

 

Wiem, że rozpisałem się dzisiaj ponad miarę, ale musisz mi wybaczyć – naszły mnie noworoczne przemyślenia. Jeśli jednak przebrnąłeś już przez tak dużą ilość tekstu to chciałbym abyś wytrzymał jeszcze kilka linijek. 

 

Przeczytałem w jednym z wpisów, że podchodzenie do kobiet na ulicy to „bezsensowne uganianie się”, a to niemęskie. Zgodzę się z tym jeśli mówimy o podejściu do tematu gdy starasz się nabić sobie statystyki i każdą kobietę traktujesz jak kolejną cyferkę – to jest niemęskie.

 

Mówię oczywiście o sytuacji gdy już czujesz się swobodnie w kontaktach z kobietami. Na początku normalnym jest, że musisz podejść do wielu kobiet i zacząć z nimi rozmowę aby odpowiednio rozwinąć swoje umiejętności socjalizacji. Jeśli robisz to w oparciu o wiedzę, którą przekazujemy w naszych materiałach oraz na szkoleniach, to nie robisz niczego złego! To, że na nich brzydko mówiąc „ćwiczysz” wcale nie czyni im niczego złego. Po prostu dana dziewczyna miała możliwość zamieniania z kimś nowym kilku zdań i nierzadko masz okazję podarować jej tymi kilkoma słowami uśmiech na cały dzień, a to bezcenne. Zrozum – nie ma niczego złego w rozmowie z drugim człowiekiem!

 

Jak widzisz z mojej wypowiedzi, ja osobiście uważam, że podchodzenie do nieznajomych kobiet na ulicy nie jest wcale niczym złym, a wręcz może wnieść wiele dobrego do Twojego życia. Jednak tak naprawdę nie jest ono ani dobre ani złe. Ono po prostu jest i to od Ciebie zależy w jaki sposób będziesz je postrzegał. Ja jedynie mogę Ci życzyć mądrych wyborów w życiu…

 

autor: Jan Gajos

 

 

 

Dodaj komentarz

Imię (obowiązkowe)

E-Mail (obowiązkowe)

Zawiadom mnie o nowych komentarzach

Odśwież

Wyślij

Skasuj