Biografia

Postać Mysterego została stworzona przez Erika von Markovika pod koniec lat 90 na potrzeby swojego przedstawienia zatytułowanego „Natural Magic”. Dawał pokazy magiczne w wielu miastach, m.in. Toronto, Las Vegas i w Hollywood. Erik przedstawiał się również  jako Mystery w internecie oraz traktował swoje alter-ego jako nom de plume. Jest autorem książki „TheMystery Method: How to Get Beautiful Women Into Bed” wydanej przez St. Martin’s Press.

Mystery przyznaje, że swoje młodość spędził głównie grając w Dungeons and Dragons, natomiast interakcje z kobietami miał na poziomie minimalnym, nie odnosząc większych sukcesów aż do ukończenia 20 roku życia. Jednakże jego pragnienia by kochać i być kochanym przez kobiety sprawiło, że wychodził do klubów, wieczór po wieczorze, praktykując i eksperymentując z różnymi pomysłami odnośnie interakcji społecznych. Po 10 latach prób i błędów(których skutkiem nierzadko było odrzucanie go przez kobiety), Mystery opracował The Mystery Method. Przyglądając się z bliska sposobom w jaki ludzie wchodzą we wstępne fazy związków i łącząc te obserwacje z różnymi teoriami psychologii ewolucyjnej, stworzył system zawierający strategie i techniki, który miał pomóc mężczyznom w kontaktach z kobietami w różnych sytuacjach społecznych jak np. w barach, klubach, kawiarniach i w większości innych miejsc. Podzielił się swoimi teoriami na internetowych forum alt.seduction.fast i szybko stał się sławny dzięki swojemu analitycznemu podejściu do sprawy oraz profesjonalnym opisom swoich dokonań w kwestii uwodzenia kobiet.

Mystery zaprzyjaźnił się z jednym ze swoich uczniów, Neilem Straussem, który został jednym z jego głównych „wingów” oraz w krótkim czasie sam stał się jednym z mentorów uwodzenia. Razem z grupą niektórych ze swoich uczniów, Mystery i Strauss wynajęli ogromną wille w Hollywod („Projekt Hollywood”),  która w niedługim czasie stała się ich głównym centrum szkoleniowym. Strauss opisał ich przyjaźń w swojej książce „The Game”.

Mystery jest uważany za twórcę wielu pojęć i technik w środowisku uwodzicieli. Większość z nich została przez niego zapożyczona z psychologii ewolucyjnej oraz przedstawień teatralnych, jak również jego doświadczeń jako magika estradowego. Niektóre z nich są jego własnymi koncepcjami jak np.

Set – grupa dwóch lub więcej osób, do której można podejść i się z nimi zaprzyjaźnić, żeby być w stanie nawiązać interakcję z dziewczyną, która jest naszym „celem”.

Peacocking – ubieranie się w wyróżniający sposób, lub też posiadanie jakiegoś akcesorium (np.naszyjnik) lub części ubrania, która umożliwia dziewczynie skomentowanie tego jeśli jest zainteresowana rozpoczęciem konwersacji z tobą,

The 3-second rule – jeśli zobaczysz dziewczynę, która cię zainteresuje, musisz do niej podejść w przeciągu 3 sekund, albo zaczniesz za dużo myśleć nad różnymi wariantami i konsekwencjami wykonania jakiegokolwiek działania, co może spowodować, ze dziewczyna zauważyć, że się jej przypatrujesz.

Neg - odwrotność komplementu, która ma sprawić, że zakomunikujesz potencjalnemu „celowi” fałszywy brak zainteresowania („false disqualification”) i sprawić, że dziewczyna będzie chciała dowieść swojej wartości („qualify”).